یه آسمون و یه شهر و یه دنیا زیبایی ...
رصد آسمان شب شهر سمیرم حتی با چشم غیر مسلح همیشه آرامش بخش بوده و هست، چرا که این اتفاق زیبا در شهری مثل سمیرم جلوه ی زیباتری داره. از این رو، این ارسال بلاگ سیب بنفش رو به نمایش گوشه ایی از این جلوه و زیبایی اختصاص میدم.
البته باید بگم که این رصد شبانه با اتفاق زیباتری هم همراه بود که در ادامه ویدیویی از اون و از چندتایی پرنده قرار داده میشه .
سیبی هستی آویزان
از شاخه‌ای در آسمان
باور کن
عابد نیستم
عاشقی ناگزیرم
که چنین دست‌هایم را
به چیدن تو
بلند کرده‌ام ..
ﺣﻮﺍ که بغض کند
خدا هم اگر برایش سیب بیاورد
باز ..
چیزی جز آغوش آدم
آرامش نمی کند !
از پدرم آدم
هوس خوردن سیب لب هایت را
به ارث برده‌ام
کاش حواس خدا را
لحظه ای پرت کنی .. !
تو ' آدم ' من ' حوا '
سیبی در کار باشد یا نه
با تو
در آغوش تو
بهشت جاریست
بوسه هایت طعم سیب می دهند
یکــ کلبه خراب و کمى پنجره
یکــ ذره آفتاب و کمى پنجره
اى کاش جاى این همه دیوار و سنگــ
آئینه بود و آب و کمى پنجره
در این سیاه چال سراسر سؤال
چشم و دلى مجاب و کمى پنجره
بویى زنان و گل به همه مى رسید
با برگى از کتاب و کمى پنجره
موسیقى سکوت شب و بوى سیب
یکــ قطعه شعر ناب و کمى پنجره ..
روزی
خواهم آمد ، و پیامی خواهم آورد
در رگ ها ، نور خواهم ریخت
و صدا خواهم در داد: ای سبدهاتان پر خواب!
سیب آوردم ، سیب سرخ خورشید ..
خواهم آمد
هجران نه کار آدم و حوّا نه سیب بود
آدم میان آن همـه خـــوبی غریب بود
من از بهشت مهر تو یکــ سیب چیده ام
تبعید کن مـرا و بـــــگو نانجیب بود
در تُرکتاز ناز و نیاز و نوازشت
غرق گنه نگشتن چون من عجیب بود
آخر به رغم آن همه صبری که داشتی
حوّای تو همیشه دلش ناشکیب بود
افتاد و در تغافل تکرار رنگــ باخت
سیبی که طعم آن به دهان رقیب بود ..
قشنگــ یعنی تعبیر عاشقانه ی اشکال
و عشق، تنها عشق
تو را به گرمی یکــ سیب می کند مانوس
و عشق ، تنها عشق ..
نگاه مرد مسافر به روی میز افتاد :
چه سیب های قشنگی !
حیات نشئه ی تنهایی ست
میزبان پرسید :
قشنگــ یعنی چه ؟
