عاشق

سیبی هستی آویزان

از شاخه‌ای در آسمان

باور کن

عابد نیستم

عاشقی ناگزیرم

که چنین دست‌هایم را

به چیدن تو

بلند کرده‌ام ..

بوى سیب

یکــ کلبه خراب و کمى پنجره

یکــ ذره آفتاب و کمى پنجره

اى کاش جاى این همه دیوار و سنگــ

آئینه بود و آب و کمى پنجره

در این سیاه چال سراسر سؤال

چشم و دلى مجاب و کمى پنجره

بویى زنان و گل به همه مى رسید

با برگى از کتاب و کمى پنجره

موسیقى سکوت شب و بوى سیب

یکــ قطعه شعر ناب و کمى پنجره .. 

سیب سرخ

روزی

 

خواهم آمد ، و پیامی خواهم آورد

در رگ ها ، نور خواهم ریخت

و صدا خواهم در داد: ای سبدهاتان پر خواب! 

سیب آوردم ، سیب سرخ خورشید ..

خواهم آمد

بهشت

هجران نه کار آدم و حوّا نه سیب بود

آدم میان آن همـه خـــوبی غریب بود

من از بهشت مهر تو یکــ سیب چیده ام

تبعید کن مـرا و بـــــگو نانجیب بود

در تُرکتاز ناز و نیاز و نوازشت

غرق گنه نگشتن چون من عجیب بود

آخر به رغم آن همه صبری که داشتی

حوّای تو همیشه دلش ناشکیب بود

افتاد و در تغافل تکرار رنگــ باخت

سیبی که طعم آن به دهان رقیب بود ..

عشق

قشنگــ یعنی تعبیر عاشقانه ی اشکال

و عشق، تنها عشق

تو را به گرمی یکــ سیب می کند مانوس

و عشق ، تنها عشق ..

قشنگ

نگاه مرد مسافر به روی میز افتاد :

چه سیب های قشنگی !

حیات نشئه ی تنهایی ست

میزبان پرسید :

قشنگــ یعنی چه ؟